WNIOSEK O ROZSTRZYGNIĘCIE DYLEMATU PRAWNEGO
TRYBUNAŁ NARODOWY
Jelenia Góra, dnia 11 stycznia 2024 r.
TRYBUNAŁ NARODOWY
58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19
Nr KRS 0000686478 REGON 367795191
NIP 6112782086; Tel. +48 791830093
sekretariat@trybunal-narodowy.pl
Marszałek Sejmu
Marszałek Senatu
Prokurator Generalny
Prezes Rady Ministrów
Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Trybunału Konstytucyjnego
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu
Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu
/
WNIOSEK O ROZSTRZYGNIĘCIE DYLEMATU PRAWNEGO
W związku z dylematem prawnym, niezawisłości, kompetencyjnym, brakiem logiki i jednolitości prawa w Polsce, mając na uwadze fakt, że władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej Należy do Narodu i udziału czynnika społecznego w wymiarze sprawiedliwości, składam jako Prezes Trybunału Narodowego wniosek o rozwianie wątpliwości mających istotne znaczenie dla dobra wspólnego wszystkich obywateli.
Petycję tą składam w związku z mającym miejsce chaosem prawnym i pojawiającymi się doniesieniami medialnymi (w załączeniu), poruszającymi następujące kwestie:
Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego zdecydowała na posiedzeniu niejawnym o odrzuceniu odwołania Mariusza Kamińskiego od decyzji marszałka Sejmu w sprawie stwierdzenia wygaszenia mandatu poselskiego. Izba Pracy uznała też, że Izba Kontroli Nadzwyczajnej — która wcześniej przychyliła się do odwołania Kamińskiego — nie jest sądem w rozumieniu prawa.
— Izba Kontroli Nadzwyczajnej Sądu Najwyższego nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy. Jej wypowiedzi nie są aktami stanowienia prawa — w taki sposób sędzia Bohdan Bieniek, przewodniczący składu sędziowskiego, ocenił status utworzonej za czasów rządów PiS izby, w całości obsadzonej przez tzw. neosędziów.
Sędzia Bieniek podkreślił także, że status Izby Kontroli Nadzwyczajnej SN podważyły w swoich orzeczeniach oba najważniejsze europejskie trybunały, czyli unijny Trybunał Sprawiedliwości (TSUE) oraz Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz).
— Ławnicy w SN odmawiają zasiadania w składach z osobami powołanymi na mocy uchwał nowej KRS, za co spotykają ich konsekwencje i próby odwołania. Strony składają wnioski o wyłączanie sędziów powołanych przez tzw. neo-KRS. Nie ma wśród stron zaufania do tak stworzonego sądu — wskazywał sędzia Bieniek.
Izba Kontroli Nadzwyczajnej SN powstała z woli PiS w 2018 r. W jej skład wchodzą wyłącznie tzw. neosędziowie, czyli nominaci upolitycznionej Krajowej Rady Sądownictwa, także podporządkowanej PiS.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) 21 grudnia ub.r. stwierdził wprost, że izba ta nie jest sądem. Tę opinię w wydanym wyroku podzielił wcześniej Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz). Obie te instytucje są obecne w polskim systemie prawnym, Rzeczpospolita ma obowiązek uznawać ich orzeczenia, bo ratyfikowała europejskie traktaty, przesądzające o naszym członkostwie w Unii Europejskiej, jak też Europejską Konwencję Praw Człowieka, na mocy której funkcjonuje ETPCz.
Co dalej, skoro sąd nieuznawany przez europejskie trybunały ma przesądzić o ważności wyborów?
— Istnieje domniemanie ważności wyborów. PKW wręczyła mandaty posłom i senatorom, powstał nowy rząd — mówił Onetowi mec. Przemysław Rosati, prezes Naczelnej Rady Adwokackiej. — Jakiekolwiek stwierdzenie w czwartek nieuznawanej w Europie Izby Kontroli Nadzwyczajnej SN tego stanu rzeczy nie zmieni. Sejm istnieje, istnieje legalny rząd — dodawał.
Zaznaczmy, że Izba Kontroli Nadzwyczajnej ma bardzo szerokie kompetencje.
— Może decydować o: ważności wszystkich wyborów, protestach wyborczych, sprawozdaniach finansowych komitetów wyborczych, odwołaniach od uchwał KRS, sprawach z zakresu zamówień publicznych, sprawach rejestrowych, oraz o decyzjach dotyczących odwołań od postanowień prezesa Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji — mówił Onetowi o Izbie Kontroli Nadzwyczajnej SN prezes Iustitii prof. Krystian Markiewicz pod koniec 2022 r.
— Na pewno mamy do czynienia z „superizbą” w Sądzie Najwyższym, która sądem jest tylko z nazwy, a jej upolitycznienie można porównywać z Trybunałem Konstytucyjnym Julii Przyłębskiej — wskazywał prezes Iustitii.
— Zresztą oba te ciała polityczne sprawnie współpracują. Partii rządzącej nie udało się przejąć wszystkich sądów, ale mogą zmienić każdy wyrok. Mają Izbę Kontroli Nadzwyczajnej, która może rozstrzygać we wszystkich sprawach, które mają dla tej władzy znaczenie. Wystarczy skorzystać z nowej zabawki pana prezydenta — skargi nadzwyczajnej, którą rozpoznaje także IKNiSP, a która może całkowicie odwracać prawomocne wyroki sądów. To zaś oznacza, że wyrok w Polsce nic już nie znaczy, bo grupka kilkunastu osób z IKNiSP zrobi, co zechce z każdym wyrokiem sądu, który zapadł od 1997 r. — ostrzegał sędzia Markiewicz.
Zważyć należy, co następuje.
Ustrój polityczny Rzeczypospolitej Polskiej (Trzeciej Rzeczypospolitej[1]) – struktura organizacyjna państwa polskiego, określona Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej uchwaloną przez Zgromadzenie Narodowe 2 kwietnia 1997 roku. Zgodnie z jej treścią Rzeczpospolita Polska jest republiką parlamentarną i realizuje zasady suwerenności narodu, niepodległości i suwerenności państwa, demokratycznego państwa prawnego, społeczeństwa obywatelskiego, trójpodziału władzy, pluralizmu, praworządności, społecznej gospodarki rynkowej oraz przyrodzonej godności człowieka. Rzeczpospolita określona jest także jako państwo unitarne.
Władzę, według trójpodziału na rodzaje, sprawują:
Art. 10. Zasady ustroju
1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.
2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.
Sędziów sądów powszechnych powołuje obecnie polityczny (partyjny), niekonstytucyjny (art. 128 ust. 2 Konstytucji RP) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, sprawujący władzę wykonawczą.
W Rzeczpospolitej Polskiej (III RP) sędziów sądów powszechnych powoływali:
- Prezydent lewicowy (socjalistyczny)
- Prezydent środkowej sceny politycznej (liberalny lub w ramach koalicji liberałów i zielonych)
- Prezydent prawicowy (prawicowy lub radykalno prawicowy)
Mając na uwadze powyższe, iż żaden sędzia sądów powszechnych w Polsce nie został powołany w drodze wyborów powszechnych, wszyscy zostali powołani z klucza politycznego
rodzą się pytania budzące poważne wątpliwości, na które należy udzielić informacji publicznej:
- Czy instytucja immunitetu nie jest sprzeczna z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?
- Czy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jest zwierzchnikiem władzy sądowniczej?
- Czy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nie narusza art. 32 Konstytucji RP nie wszczynając postępowań ułaskawieniowych w trybie nadzwyczajnym w stosunku do wszystkich wnioskodawców, tylko odsyłając z reguły wnioski o wydanie opinii przez sądy zawinione, traktując wielu ludzi jak gorszy sort?
- Czy sędziowie Sądu Najwyższego nie przekroczyli w dniu 31 maja 2017 r. uprawnień, roli i zadań sędziów rozpoznając sprawy przynależne władzy wykonawczej, wchodząc w prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polski (Art. 139. Prawo łaski)? W listopadzie 2015 roku, a więc jeszcze przed rozpoznaniem apelacji, świeżo wybrany na urząd prezydenta Andrzej Duda zastosował wobec obu nieprawomocnie skazanych akt łaski. Jednak w dniu 31 maja 2017 r. Sąd Najwyższy za sprawą uchwały uznał go za bezskuteczny (I KZP 4/17).
- Czy sędziowie Sądu Najwyższego działając na szkodę interesu publicznego i prywatnego nie dopuścili się przestępstw niedopełnienia obowiązków z art. 231 k.k. i art. 240 k.k. w zw. z art. 304 k.p.k. nie zawiadamiając organów ścigania o przestępstwie prezydenta Andrzeja Dudy przekroczenia uprawnień w związku z zastosowaniem Art. 139. Prawo łaski w stosunku do osób niewinnych?
- Czy Trybunał Sprawiedliwości (TSUE) oraz Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) podważyli w swoich orzeczeniach status Sądu Najwyższego, czy stwierdzono wprost, że Sąd Najwyższy nie jest sądem, że w jego skład wchodzą wyłącznie tzw. pseudosędziowie, czyli nominaci upolitycznionych izb, czy uznali, że Sąd Najwyższy nie jest organem niezależnym, bezstronnym i niezawisłym, że nie jest sądem w rozumieniu prawa UE i krajowego, że doszło do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności?
- Czy Trybunał Sprawiedliwości (TSUE) oraz Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) podważyli w swoich orzeczeniach status Najwyższego Trybunału Narodowego powołanego zgodnie z Prawem Naturalnym, Deklaracją ONZ o Prawach Ludności Rdzennej, Preambułą i § 33 ust. 11 w zw. z § 39 ust. 1 Statutu Trybunału Narodowego (KRS 0000686478), celami Trybunału Narodowego i formami ich realizacji, a także Powszechną deklaracją praw człowieka oraz art. 4, 10, 12 i 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, czy stwierdzili wprost, że Najwyższy Trybunał Narodowy nie jest sądem, że w jego skład wchodzą wyłącznie tzw. pseudosędziowie, czyli nominaci upolitycznionych izb, czy uznali, że Najwyższy Trybunał Narodowy nie jest organem niezależnym, bezstronnym i niezawisłym, że nie jest sądem w rozumieniu prawa UE i krajowego, że doszło do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności?
- Czy Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego może uznać, że Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego nie jest sądem w rozumieniu prawa, nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego może uznać, że Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego nie jest sądem w rozumieniu prawa, nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Kolegium Sądu Najwyższego może uznać, że Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego oraz Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego nie są sądem w rozumieniu prawa, nie mają statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Izba Cywilna Sądu Najwyższego nie jest sądem w rozumieniu prawa, nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Izba Karna Sądu Najwyższego nie jest sądem w rozumieniu prawa, nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego nie jest sądem w rozumieniu prawa, nie ma statusu niezawisłego i bezstronnego sądu ustanowionego na mocy ustawy?
- Czy Ławnicy Sądu Najwyższego nie są ławnikami w rozumieniu prawa, nie mają statusu niezawisłych i bezstronnych ławników ustanowionych na mocy ustawy?
- Dlaczego prawo w Polsce nie jest logiczne, jednolite, oczywiste i proste, dlaczego do jednego zagadnienia prawnego stosuje się różne interpretacje prawne, różne wykładnie prawa, co budzi szereg kontrowersji?
- Kiedy przywróci się w Polsce instytucję ławnika sądowego lub ław przysięgłych, żeby zasady praworządności określone w art. 2 Konstytucji RP były prawdziwe i realne?
PREZES
Trybunału Narodowego
z siedzibą w Jeleniej Górze
Grzegorz Niedźwiecki
Organ założycielski: Naród TRYBUNAŁ NARODOWY
KRS 0000686478 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19
REGON 367795191 tel. +48 791 830 093
BNP PARIBAS: 38160014621830524780000001sekretariat@trybunal-narodowy.pl
